Παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα

Ο Άρης το καθήκον του το έκανε. Κέρδισε την Καλλιθέα σχετικά εύκολα με 3-0, μπορεί να μην έβγαλε μάτια με την απόδοσή του, όμως έδειξε κατά διαστήματα ότι προσπαθεί και είναι πιο… ομάδα, με τα καλά και τα κακά της.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι μάταια περιμένει την γκέλα από την Λαμία και τον Απόλλωνα για να μειώσει τη διαφορά που τον χωρίζει και να κάνει πιο ρεαλιστικές τις ελπίδες του. Για να ήμαστε πιο δίκαιοι κυρίως από την ομάδα της Φθιώτιδας η οποία συνεχίζει να λαμβάνει παροιμιώδους διαιτητικής εύνοιας, σε σημείο που να θεωρεί εύλογα κάποιος ότι σώνει και καλά πρέπει να εξασφαλίσει την μια από τις δυο θέσεις της ανόδου.

Την προηγούμενη εβδομάδα κέρδισε με ανύπαρκτο πέναλτι την Καλλιθέα. Χθες με πέναλτι που χρειάστηκε να εκτελεστεί χωρίς λόγο δεύτερη φορά (το βίντεο εκθέτει τον διαιτητή που ανακάλυψε είσοδο παικτών του Παναιγιάλειου στην περιοχή) αφού την πρώτη εκτέλεση του Βασιλόγιαννη απέκρουσε ο τερματοφύλακας. Θέλετε να μιλήσουμε για αυτή καθ΄ αυτή την παράβαση στο χέρι του… βολεϊμπολίστα, συγγνώμη ποδοσφαιριστή Παπαδόπουλου; Το αφήνουμε στον ίδιο του τον προπονητή Δημήτρη Σπανό που μάλιστα τον αντικατέστησε μετά το πέναλτι παρωδία: «Δεύτερη φορά σύμπτωση, νομίζω παύει να είναι σύμπτωση άρα νομίζω ότι έκανα σωστό για την ομάδα μου για τον εαυτό μου για τον κόσμο του Αιγίου. Νομίζω είναι δύο πολύ σημαντικά λάθη (σ.σ είχε κάνει παρόμοιο πέναλτι και με τον Απόλλωνα), τα οποία δε μπορώ δε μπορώ να δεχτώ ότι μπορούν να γίνουνε έτσι τόσο εύκολα».

Κι όμως αγαπητέ κ. Σπανέ γίνονται, κερδίζονται βαθμοί, στόχοι, άνοδοι, υποβιβασμοί χωρίς μάλιστα να ιδρώσει το αυτί κανενός. Δίχως να έχει τιμωρηθεί κανείς. Ούτε καν να ερευνηθεί, αν συντρέχει λόγος αφού για όλους ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας. Όμως όταν ο ίδιος ο προπονητής του Παναιγιάλειου αφήνει ευθέως αιχμές ότι το χέρι του παίκτη του μπορεί και να μην ήταν μια άτυχη στιγμή, θα ασχοληθεί η αθλητική δικαιοσύνη; Θα επιληφθεί κανείς ή θα γυρίσουμε όλοι πλευρό και θα κοιμηθούμε περιμένοντας όταν ξυπνήσουμε να έχει έρθει η περίφημη εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου; Αν για κάποιο λόγο η ομάδα της Λαμίας πρέπει σε κάθε παιχνίδι να διέρχεται κάθε μέσου προκειμένου να κερδίσει, μήπως να το πείτε στις υπόλοιπες ΠΑΕ ώστε να μην σπαταλούν χρόνο και χρήματα αλλά και στον κόσμο να μην σπάει την χολή του;

Για ποια αξιοπιστία να μιλήσουμε; Για ποιο ελληνικό ποδόσφαιρο; Για ποια Football League που με αυτά που γίνονται με τη Λαμία εξελίσσεται στο πιο προβλέψιμο πρωτάθλημα του πλανήτη; Βλέποντας αυτά που συμβαίνουν οι λίγοι εναπομείναντες υγιείς φίλαθλοι γιατί να πάνε στο γήπεδο; Οι φίλοι του Άρη που βλέπουν την ομάδα τους να παλεύει μέσα στο γήπεδο, πώς να αντιδράσουν; Τι να σκεφτούν; Να συνεχίσουν να ελπίζουν ή να πάψουν να ασχολούνται; Δεν απαλλάσσω με όλα αυτά τον Άρη από τις δικές του ευθύνες, αγωνιστικές και διοικητικές που έφτασε να κυνηγά την Λαμία αντί να ετοιμάζεται από τώρα για την Σούπερ Λιγκ. Έχω αναφερθεί πολλάκις στα τεράστια λάθη που έγιναν από το καλοκαίρι ως σήμερα. Όμως κάθε ομάδα δικαιούται να παλεύει επί ίσοις όροις και όχι με την τράπουλα σημαδεμένη…